• Op 14 juni 1930 richtten Arie Hordijk en zijn vrienden uit de Dacostastraat de voetbalvereniging D.V.V. op. Het was de tijd dat er talloze clubjes werden opgericht in Zwijndrecht. Begonnen op het Zuigerzand werd de club steeds groter, waar andere verenigingen ophielden te bestaan. Na een fusie met D.V.S. werd de naam gewijzigd in Geluksvogels. 

    Na de eerste jaren op het Zuigerzand te hebben gevoetbald, verhuisde men in de oorlogsjaren naar de Dordtse Zeehavenlaan, nadat? het in 1938 was toegetreden tot de C.N.B. (later K.N.V.B). Aan de Zeehavenlaan werd het eerste kampioenschap behaald en wel in het seizoen 1942/43, waarna een beslissingswedstrijd tegen Kozakken Boys en de promotie naar de N.V.B. volgde. De naam werd toen veranderd van Geluksvogels in Voetbal Vereniging Gelukvogels Zwijndrecht (V.V.G.Z.).

     

    Het 1e elftal dat in het seizoen 1942/43 voor de 1e keer in de historie van de Vogels kampioen werd en promoveerde naar de (K).N.V.B.

    Aan de Zeehavenlaan werd het eerste kampioenschap behaald en wel in het seizoen 1942/43, waarna een beslissingswedstrijd tegen Kozakken Boys en de promotie naar de N.V.B. volgde. De naam werd toen veranderd van Geluksvogels in Voetbal Vereniging Gelukvogels Zwijndrecht (V.V.G.Z.).

    De Vogels tellen dan ongeveer 100 leden en de jeugdafdeling vindt zijn intrede. In 1946/47 volgt promotie naar de 3e klasse na een 2e plaats achter Oranje Wit. Direct hierop volgde de degradatie, maar in 1948/49 kwamen de Vogels opnieuw in de 3e klasse na een 2e plaats. In datzelfde jaar wordt het Noordpark, dat net voor de oorlog even werd bespeeld maar werd ingenomen door de Duitsers, heropend en voortaan gaan V.V.G.Z. en Pelikaan tezamen de Bovennoord bespelen. In 1953 worden de drie benedenvelden in gebruik genomen door de steeds groter wordende verenigingen. Het 25-jarig jubileum wordt extra luister bijgezet als het 1e elftal promoveert naar de nieuw gevormde 2e klasse, die dan de hoogste afdeling van het zaterdagvoetbal is. De promotie werd bereikt via twee beslissingswedstrijden met Monster en Hoogvliet, die beiden werden gewonnen.

    Seizoen 1956/57 : spits Piet van Nugteren in actie in Katwijk tegen Quick Boys

    Het 1e elftal beleeft dan gouden tijden in de zaterdagtop met tegenstanders als Quick Boys, Ter Leede, ARC en NSVV. In 1957/58 moeten de Vogels alweer een stapje terug doen en 4 jaar later degradeert V.V.G.Z. zelfs naar de 4e klasse. In 1964/65 keren de Vogels weer terug na een kampioenschap. Dan volgt weer een degradatie om in 1966/67 weer promotie af te dwingen, zodat men zich weer 3e klasser mag noemen. In 1966 krijgen de Vogels eindelijk een eigen onderkomen nadat men jarenlang de kantine had moeten delen. ‘Het Vogelnest’ is de naam van de nieuwe houten kantine. In het seizoen 1975/76 degradeert V.V.G.Z. na een beslissingswedstrijd tegen Piershil. Na een flinke verjonging in de hoofdmacht wordt V.V.G.Z. in 1979/80 alweer kampioen van de 4e klasse.

     

     

    1964/65 : VVGZ 1 kampioen van de 4e klasse



    1966 : 'Het Vogelnest' is de naam van de nieuwe houten kantine.



    Seizoen 1979/80 : 1e elftal kampioen van de 4e klasse

    In 1983 verhuist Pelikaan naar Bakestein en heeft V.V.G.Z. het rijk alleen en dat is hard nodig met 9 senioren- en 22 jeugdteams die V.V.G.Z. dan rijk is. Ook in 1983 wordt het nieuwe, geheel uit steen opgetrokken, clubgebouw geopend. In datzelfde seizoen 1983/84 kent V.V.G.Z. een nieuw sportief hoogtepunt: voor het eerst in de historie wordt de Dordtenaarcup gewonnen! In het seizoen 1987/88 worden de Vogels na een beslissingswedstrijd tegen S.H.O. kampioen van de 3e klasse en dat betekent dat ze na ruim 30 jaar weer terug zijn in de 2e klasse. Er volgt echter een grote leegloop in het 1e elftal en degradatie is onafwendbaar.

     

    December 1983 : het nieuwe Vogelnest



    1984 : voor de 1e maal wordt de Dordtenaarcup gewonnen

     

     

    1987/88 : het 1e elftal kampioen van de 3e klasse

    In 1989 wordt het hoofdveld voorzien van een lichtinstallatie en in het seizoen 1989/90 weet V.V.G.Z. voor de tweede maal de Dordtenaarcup in de wacht te slepen.  Het seizoen 1992/93 bracht voor de Vogels opnieuw een hoogtepunt: na een zinderende beslissingswedstrijd tegen rivaal Strijen, promoveert V.V.G.Z. wederom naar de 2e klasse. In deze 2e klasse weet V.V.G.Z. de eerste periodetitel in de wacht te slepen. Na het winnend afsluiten van de nacompetitie weet V.V.G.Z. één van de hoogtepunten in de geschiedenis te bereiken: via een zege in de beslissingswedstrijd tegen RVVH promoveert V.V.G.Z. voor het eerst in haar bestaan naar de 1e klasse. 

     

    1992/93 : De Vogels weer terug in de 2e klasse via een 2-1 zege in de beslissingswedstrijd tegen aartsrivaal Strijen



    Het 1e elftal dat geschiedenis schreef voor de Vogels : promotie naar de hoogste klasse van het zaterdagvoetbal in het seizoen 1993/94 na de tumultueuze beslissingswedstrijd tegen RVVH

    Aan het begin van het seizoen 1994/95 wordt de nieuwe kleedkameraccommodatie geopend. Het 1e klasserschap blijkt slechts van korte duur te zijn: na een prachtig en zeer leerzaam seizoen, degraderen de Vogels maar door de invoering van de hoofdklasse blijft het 1eklasserschap behouden. Halverwege het seizoen 1997/98 wordt een prachtige nieuwe tribune geopend. Het eerste elftal van V.V.G.Z. beloont deze geste van enkele sponsors door de titel in de zuidelijke 1e klasse te behalen. Hierdoor promoveert V.V.G.Z. opnieuw naar de hoogste afdeling in het amateurvoetbal!

     

    1997/98 : opnieuw maken de Vogels de sprong naar de hoogste klasse na het kampioenschap in de 1e klasse

    Ook deze sprong naar de hoofdklasse was slechts een kort leven beschoren: na een spannende slotfase van de competitie degraderen de Vogels direct weer naar de eerste klasse. In de 1e klasse wisten de Vogels in 2001 de nacompetitie te behalen. Na een gelijkspel tegen Geinoord Nieuwegein eindigde dit avontuur bij Heerjansdam op de Molenwei (4-3 verlies). 

    Daarna speelt VVGZ met wisselend succes in de 1e klasse. Het moet in de seizoenen 2003/04 en 2004/05 zelfs vechten tegen degradatie, maar de nacompetitie en een beslissing achter de groene tafel van de KNVB brengt redding.  
    In 2005 beleven de Vogels een prachtig 75-jarig jubileum. Vrijwel een half jaar lang zijn er jubileumfestiviteiten met vele hoogtepunten, waarbij de gehele vereniging goed aan haar trekken kwam. De jubileumwedstrijd tegen NAC sprong er natuurlijk uit met het mooie weer, de grote publieke belangstelling en de grote aandacht van en voor de sponsors die een heel goed verzorgde avond doorbrachten op de Noord. Verder was er natuurlijk de slotdag met het voetvolleytoernooi, het erg geslaagde circus Rotjeknor voor de allerjongsten, de ballonnenwedstrijd, de loterij 'Schijt je rijk' met een mooi stuk rund op het hoofdveld, de uitreiking van alle klassementen en als afsluiting de zeer spetterende feestavond. Verder was er de reünie voor (oud)leden die de foto-expositie, 'Het Rijk der Vogels' konden bezichtigen en waarbij maar liefst 2500 foto's uit de gehele geschiedenis van VVGZ konden worden bekeken. 

    De teams van VVGZ en NAC poseren samen voor de jubileumwedstrijd

    In het seizoen 2005/06 beleefde het 1e een prachtig jaar: na de degradatiespoken van de voorafgaande jaren was het voor ons vlaggenschip en supporters een verademing om eens zorgenvrij aan de competitie deel te nemen. Het eindigde zelfs in een prachtige apotheose waarbij de Vogels de achterstand van elf punten op SSV in december terugbracht tot één punt en de competitie pas op de laatste wedstrijddag werd beslist in een rechtstreeks duel met de Zeeuwen. Tot drie minuten voor tijd waren de Vogels virtueel hoofdklasser. Toen sloeg het noodlot via de gelijkmaker toe. Deze klap kwam de ploeg ook in de nacompetitie niet meer te boven.

    In het seizoen 2008/09 kent het 1e team van de Vogels onder trainer Winand van Loon een moeizaam seizoen en lijkt 6 wedstrijden voor het einde degradatie onafwendbaar. In de laatste 6 wedstrijden pakken de Vogels echter veertien punten en eindigt het collectief zelfs nog op een 8e plaats. Bij de jeugd wordt A1 in de hoofdklasse kampioen en schrijft het met de promotie naar de landelijke 3e divisie geschiedenis.  In maart 2009 wordt het nieuwe kunstgrasveldje in gebruik genomen en dat is werkelijk een aanwinst voor de jeugdafdeling. 

    In het seizoen 2009/10 was het 1e elftal dichtbij promotie naar de hoofdklasse maar de nederlaag in blessuretijd tegen Rijsoord op de laatste wedstrijddag versperde de promotie. Bij de senioren werden zowel het 4e, 5e als 6e kampioen van hun afdeling en dat mag toch opmerkelijk genoemd worden. 

    Onder trainer Johan v.d. Werff, die maar liefst 4 seizoenen op het Noordpark de scepter zwaait bij de hoofdmacht, wordt twee keer de nacompetitie voor promotie naar de hoofdklasse gehaald. CSV Apeldoorn en Rijnvogels tonen zich echter iets slagvaardiger in de beslissende wedstrijd.
     
    Aan het eind van het seizoen 2013/14 nemen twee clubiconen afscheid van het 1e elftal. Rick Versteeg en Jeroen Bezemer hebben dan maar liefst 15 en 17 seizoenen in de hoofdmacht van VVGZ gespeeld.


    Jeroen Bezemer en Rick Versteeg betreden het veld bij hun afscheidswedstrijd

    Daarna volgt een aantal jaren waarin onze hoofdmacht onder trainer Danny Mulder steeds moet knokken voor lijfsbehoud. In het seizoen 2018/19 is de degradatie naar de 2e klas een feit. Ondanks de behaalde 34 punten zijn de Vogels aangewezen op de nacompetitie waarbij het wordt uitgeschakeld door NSVV. Meer dan 20 jaar speelden de Vogels in de 1e klasse.